Dzień dobry, cześć 🙂
Zagłębiając się w tematykę coachingu, tego czym on jest i jak wygląda proces coachingowy warto zestawić go z innymi działaniami pomocowymi. Pewne płaszczyzny są podobne, a nawet takie same. Jednak istnieją różnice i to co wyróżnia coaching spośród nich.
Dlatego też dziś przedstawię Ci to co dzieli i łączy coaching z psychoterapią.
- Zarówno coaching jak i psychoterapia są działaniami pomocowymi, których celem jest zmiana czegoś w życiu człowieka, poprawa jego jakości życia.
- Psychoterapia i coaching bazują na psychologicznych badaniach naukowych, z nich też czerpią bądź na nich budują narzędzia i metody pracy. W zależności od nurtu psychoterapii – niektóre narzędzia i metody są podobne lub te same co w coachingu co w psychoterapii.
- Coach i psychoterapeuta znają mechanizmy psychiczne, posiadają wiedzę z zakresu psychologii.
- Praca z emocjami, przekonaniami oraz wartościami to wspólne obszary, których dotyka jedna i druga dziedzina.
- Zarówno w jednym jak i drugim obszarze relacja ze specjalistą (coach/psychoterapeuta) jest bardzo ważna, procesy opierają się na tej relacji (coachingowej/terapeutycznej). Wpływa ona na przebieg procesu. Zarówno specjalista jak i Klient/Pacjent mają wpływ na budowanie owej relacji.
- Coaching i psychoterapia to proces.
- Zaufanie, poufność oraz wsparcie to jedne z kluczowych kwestii, którymi kierują się specjaliści coachingu i psychoterapii.
Istnieją jednak pewne znaczne różnice pomiędzy coachingiem, a psychoterapią.
Coaching:
- Przejście z normy do skuteczności/poprawy jakości życia.
- Zmiana teraźniejszości w kierunku przyszłości. Przyszłość jest tylko potencjałem, z którego korzystamy. Patrzymy na to co „tu i teraz”.
- Klientem jest osoba, która dobrze funkcjonuje.
- Klient definiuje i wyznacza cele.
- Coach towarzyszy, wspiera w drodze do celu poprzez pytania i narzędzia.
- Bazowanie na mocnych stronach Klienta.
- Wykorzystywanie mocnych stron w osiągnięciu celu.
- Odkrywanie potencjału.
- Relacja partnerska.
- Poszukiwanie możliwości.
- Proces trwa od paru do parunastu spotkań.
Psychoterapia:
- Przejście z dysfunkcji do normy.
- Rozwiązanie z terapeutą problemu, który ma źródło w przeszłości, utrudnia teraźniejszość.
- Pacjentem/Klientem jest osoba z życiowymi problemami , dysfunkcjami lub trudnościami będącymi sklasyfikowanymi jako zaburzenia/choroby psychiczne.(Oczywiście nie każda osoba uczęszczająca na terapię jest chora psychicznie. Taka osoba może mieć problem, który chce rozwiązać czy też potrzebę zadbania o swoje zdrowie psychiczne).
- Dogłębna analiza przeszłości.
- Bardzo często relacja „mistrz-uczeń” (zależnie od nurtu psychoterapii).
- Celem przepracowanie trudności.
- Zazwyczaj proces długoterminowy (zależnie od nurtu).
Daj znać co o tym myślisz lub jakie masz doświadczenia związane z tym tematem. Chętnie poznam Twoją perspektywę 🙂
Pozdrawiam ciepło!
Zuzia